Prolog

Earth Song

******

     Uścisnęłam kolejną już dłoń, po czym spokojnym, opanowanym krokiem zeszłam z podwyższenia, trzymając w dłoni dyplom i świadectwo ukończenia szkoły. Chwyciłam róg togi, upewniając się, że jej kraniec nie zawędruje pod mój but, a ja nie zaliczę w ten sposób bliskiego spotkania z podłogą. Kiedy bezpiecznie stanęłam na ziemi, uniosłam głowę, rozglądając się za pomarańczowymi włosami Harriet, starając się zignorować błyski fleszy. Z dniem, kiedy Niall oznajmił światu, że jestem jego siostrą, straciłam swoją anonimowość. Od tamtego czasu... dużo się zmieniło.
        - Alison! - poszukiwana przeze mnie dziewczyna, pomachała do mnie dłonią, a po chwili stanęłam obok niej. - Gratuluję ci, ukończenia szkoły!
        - Dzięki, Harriet - uśmiechnęłam się do niej, zezując na stojący za nami tłum. Rodziców zauważyłam już w pierwszym rzędzie, zaraz obok Grega, Denise i Theo. Cała moja rodzina była tutaj, chcąc mi towarzyszyć w ostatnich chwilach w liceum. Prawie cała... brakowało kilku osób - szczególnie dla mnie ważnych.
        - Nie przyjechał?- Harriet poklepała mnie pocieszająco po plecach, doskonale wiedząc, kogo szukałam. Pokręciłam głową zrezygnowana, spuszczając wzrok na trzymane przeze mnie dokumenty.- Ali...
        - Dlaczego muszę być taka głupia? - jęknęłam - Minął już rok, a ja mam nadal tą cholerną nadzieję, że Louis się pojawi i mi to wyjaśni. Przecież mówił, że mnie kocha...
     Rudowłosa chrząknęła znacząco, obejmując mnie ramieniem i prowadząc w stronę wyjścia z sali. Nasz rocznik liczył koło stu osób, więc mogłyśmy na kilka minut opuścić ceremonię.
     Ostatni raz widziałam Louisa rok temu. Wyjechał w trasę koncertową razem z moim bratem i One Direction, a zaledwie tydzień później, dowiedziałam się, że on i Eleanor ponownie do siebie wrócili. Nadal nie mogłam zrozumieć jego decyzji: kilka dni wcześniej twierdził, że mnie kocha, a potem... wszędzie były ich zdjęcia.
     Świeże powietrze owiało moją twarz, dając mi natychmiastową ulgę. Przed budynkiem nie było żywej duszy, wszyscy przebywali na sali, grzecznie wspierając absolwentów.
        - Nie możesz się tym przejmować, ten dupek nie był ciebie wart - rzuciła dziewczyna siadając na murku i odpalając papierosa. Odkąd złapano jej brata i jego przyjaciół, a następnie zamknięto w więzieniu, zmieniła się. Zerwała z nim kontakt, zrobiła sobie kilka tatuaży i zafarbowała włosy, jednak nadal pozostała tą sama wesołą i skromną dziewczyną. - Gdzie aplikujesz?
        - Londyn, Nowy Jork i Los Angeles...- powiedziałam podciągając długą szatę i siadając obok przyjaciółki - Najbardziej chcę się dostać do Londynu... ale USA też nie jest złe.
        - Szczęściara... ja zostaję na naszym uniwerku w Dublinie.
        - Trzeba było się uczyć, a nie latać za każdą parą spodni w naszej szkole - zaśmiałam się, przypominając sobie wszystkie randki Harriet. - Chce o nim zapomnieć, a tutaj... to nie zadziała.
     Rudowłosa pokiwała głowa gasząc papierosa i zeskakując na ziemię. Musiałyśmy wracać do szkoły.
        - Dawaj, musimy się nacieszyć, naszymi ostatnimi chwilami jako licealistki. Potem to oblejemy!
     Pokręciłam głową, posłusznie idąc w stronę szkoły. Przyśpieszyłyśmy, kiedy rozpoznałyśmy mowę końcową naszego dyrektora, ostrożnie wślizgując się na halę.
        -...był owocny. Wyjdziecie stąd już jako młodzi, dorośli ludzie, rozejdziecie się w różne strony, ale wasze wspomnienia pozostaną - głos dyrektora odbijał się echem od ścian - Mamy nadzieję, że spełnicie swoje marzenia i wkrótce osiągniecie to, na co zasłużyliście. - uśmiechnął się - Proszę powstańcie - wszyscy jak na zawołanie wstali z swoich miejsc, prostując się - Obróćcie swoje czapki ze strony prawej na lewą - chwyciłam wiszący sznureczek, przerzucając go na drugą stronę. - Gratulacje dla absolwentów Liceum Mullingar!
     Odgłos krzyków i wiwatów wstrząsną salą, a morze fioletowych czapek wzniosło się w powietrze, aby po chwili opaść na ziemię. Łzy płynęły po mojej twarzy, kiedy objęłam swoją przyjaciółkę.
- Skończyłyśmy liceum! - krzyknęła do mojego ucha. Zaśmiałam się, odrywając się od niej i gratulując dziewczynie obok mnie.
     Teraz może być tylko lepiej.

******

Witam na nowym blogu i w nowej części :D

Dziękuję KIDemiLovato za sprawdzenie prologu :)

Komentujcie!